Bu aralar gün sonlarında “Bugün dünyanın üzerinde nasıl duruyorum?” diye bir soru edindim kendime. Kaybolduğumu farkedemediğim zamanlar için yer imi bıraksın diye. Az evvel sorduğumda, bugün dünyanın üzerinde duranın ben olmadığımı, aksine onun benim üzerimde
Ihtiyaçlarımı duyabilme meselesi son zamanlarda kafamı oldukça meşgul eden bir konu. Bunca zaman meşgul etmedigine şaşırsam da yalnız olmadıgımı biliyorum. Bu meselenin altını eşeledikçe, bunu yaşayan insanlar, daha da belirginleşmeye başladı kafamda. “Her şeye/herkese yetişme”
Çok düşünmek hayatımda o kadar geniş bir yer kaplıyor ki, üzerine bir şeyler yazma ihtiyacı duydum. Ancak yazmaya karar verdiğim anda çok düşünmeyi nasıl tanımlayacağımı bilemedim. Aklıma gelen ilk kelime “kalabalık” oldu. Kalabalık istilası… Herkeste
